Последниот чај – Винка Саздова

Спакувај се и замини! Каде? што е моно подалеку. Зошто? За да дознаеш. што? Не прашувај. Одваи се и тргни! Моеш ли!? Ако мое жената од Последниот чај моеш и ти. Препушти ѝ се да те одведе до Тара, Елена, Савита, Џиду, Тарун, Самир… до самиот тебе.Последниот чај ги отвора нашите сопствени приказни. Нè охрабрува да се соочиме со нив и да ги прифатиме такви какви што се, убави или грди, сеедно.Ова е роман во кој понекогаш и една единствена реченица е голема приказна врз која се останува долго време. Толку долго колку што е потребно таа да се спои со личната приказна на оној што ја чита.Сочувствителен. Љубовен. Неен, а цврст. Меко што зборува за груби болки и вистини, покаувајќи како се исцелуваат и претвораат во спокојство.Сетилата ѝ ги напаЌа шаренилото на боилакот и сивилото на бедотијата, опојните мириси на животот во својот полн ек и реата на животот што згаснува, песната на ветрот и криците на тишината…..